هلن (نمایش‌نامه)

یاران گرامی! به سرنوشتی که اسیر آنم بنگرید. مادرم مرا بدین جهان آورده تا آدمیزادی غریب و سهمناک باشم! هیچ زنی، چه در میان یونانیان چه در میان بربرها، تخم پرنده‌ای سپید را نزاییده، اما، می‌گویند این کاری‌ست که مادرم کرده است. می‌گویند لدا مرا درون پوستۀ تخم یکی پرنده زایید. زئوس پدرم است. بخشی از نمایشنامۀ هلن اگر هلن نمایشنامه‌ای «دربارۀ» چیزی باشد، دربارۀ پیامدهای امکانْ دادن به ظاهر و نمود است برای غلبه بر واقعیت و بود، و نیز خوشی‌ها و لذت‌های ناشی از وهم. جهان این نمایشنامه، جهانی است تراژیک که غرق در سفاهت‌ها و ددمنشی‌های ستیز بی‌معنا، رنج بردن‌های غیرضروری و کشتار ظالمانه است. درون آن «چیزی شبیه کمدی دخیل است»، که حکایت از تجدید حیات و زایش دوبارۀ امید دارد. به تعبیر بی‌نظیر زونتز، که بسیار هم آن را نقلِ‌قول کرده‌اند، هلن «رقصی اثیری بر فراز دوزخ است.» بخشی از پی‌گفتار کتاب